Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

  Έχει περάσει περίπου ένας μήνας από τον τερματισμό και του τελευταίου άξιου δρομέα στην κλασική διαδρομή του Μαραθωνίου της Αθήνας.

  Μια αθλητική χρονιά ολοκληρώθηκε γεμάτη κόπο, καθημερινό άγχος να βρεθεί ο απαραίτητος χρόνος και χώρος για να μη χαθεί ούτε μια προπόνηση.

   Το Μάρτιο ανεβήκαμε την κορυφή του Ταϋγέτου και από κει βρεθήκαμε σιωπηλά ο ένας πίσω από τον άλλον να ανεβαίνουμε με αγωνία, τον Ιούνη στον Όλυμπο.         

  Για πρώτη φορά φέτος τον Ιούλιο, όσοι τόλμησαν αντίκρισαν τη Δρακόλιμνη στο Ζαγόρι, ένα μοναδικό τοπίο στην Ευρώπη.

  Τέλος, αναζητώντας ο καθένας από μας τα όριά του, δοκίμασε τις αντοχές του στα ατελείωτα μονοπάτια του παρθένου δάσος, στο Παρανέστι.

  Απαιτούνται πράγματι, εκτός από χρήματα για εξοπλισμό και γενικό κόστος των αγώνων, μεγάλα ψυχικά αποθέματα, πειθαρχία, οργανωτικά προσόντα, σχετικές γνώσεις, στόχος.

  Διανύοντας την περίοδο της αποκατάστασης και βρίσκοντας χρόνο για προβληματισμό και απολογισμό, θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας ερωτήματα, διαπιστώσεις και εμπειρίες που νομίζω ότι αφορούν λίγο ή πολύ σχεδόν όλους και όλες που είναι εθισμένοι με την καθημερινή διαδικασία του αγωνίζομαι - άγω άνω - δηλ. προσπαθώ να ανεβώ ψηλά.

   Με γνώμονα το παράδοξο της ταχύτητας - δεν φτάνει πρώτος αυτός που τρέχει πιο γρήγορα, αλλά αυτός που ξέρει που πάει. Αναρωτιέμαι, μετά από μια τόσο πυκνή αθλητική χρονιά πόσους αγώνες πρέπει να σχεδιάσω για την καινούργια χρονιά και από αυτούς πόσοι στο βουνό και πόσοι δρομικοί.

   Βρέθηκα στο στάδιο του Μαραθώνα μία ώρα πριν την εκκίνηση της κλασικής διαδρομής και με έκπληξη διαπίστωσα ότι έκαναν προθέρμανση γνωστοί αθλητές που πριν ένα μήνα συμμετείχαν στο V.F.U.T     
    Γνωρίζουμε  τι συμβαίνει στο σώμα μας μετά απο τέσσερις ή και έξι Μαραθώνιους βουνού και δρόμου σε μία αθλητική περίοδο;

   Ποιός θα μας υπογραμμίσει το σχεδιασμό της νέας χρονιάς ; Πού ξεπερνάει ο καθένας τα όριά του;

    Που αποσκοπούμε με την καινούργια μας προσπάθια; Τί θέλουμε να αποδείξουμε ή ποιόν και γιατί θέλουμε να πίσουμε.

    Ποιό προπονητικό  πρόγραμμα και πόσοι αγώνες τελικά θα μας αλλάξουν την καθημερινότητά μας, θα μας βοηθήσουν να νιώθουμε ευδιάθετοι, θετικοί και ήρεμοι  αποφεύγοντας να παραμελίσουμε τους οικείους μας και τους αγαπημένους φίλους μας;

   Το στοίχημα αγαπητοί μου πιστεύω ότι, θα πρέπει να στοχεύει στη λογική βελτίωσή μας αθλητικά, σε σχέση με το που ήμασταν την προηγούμενη χρονιά, κυριολεκτικά όμως, με τη βοήθεια της έρευνας και της εμπειρίας όλων μας, τη βελτίωση της υγείας μας σωματικής και ψυχικής.

   Ας μη διστάζουμε λοιπόν με κάθε ευκαιρία να προκαλούμε συζητήσεις σχετικά με τη διατροφή που ακολουθούμε, τα προπονητικά προγράμματα που δοκιμάσαμε, τον τρόπο που κάνουμε διατάσεις κ.ο.κ  επιδιώκοντας καινούργιες γνωριμίες, με κάθε ευκαιρία.

   Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω το πόσο σημαντικό είναι να  απευθυνόμαστε σ' έναν ειδικό για το προπονητικό μας πρόγραμμα.

   Ας στερηθούμε κάτι από τον επώνυμο εξοπλισμό μας - που λίγο ή πολύ μας περισσεύουν ρούχα και παπούτσια - για ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα, που θα το καταστρώσει κάποιος προπονητής για μας και μόνο για μας. Μεγάλη προσοχή στην επιλογή του προπονητή!!!

    Σας ευχόμαστε καλό ξεκίνημα, με οργάνωση, υπομονή και επιμονή. Εάν διατηρηθούν οι ισορροπίες και τα όρια η νίκη θα είναι δεδομένη για τον καθένα ξεχωριστά και για όλους μας μαζί.

    Μην το ξεχνάμε ποτέ, τερματίσαμε πρώτοι γιατί κάποιος/α τερμάτισε δεύτερος/η. Δεν τρέχουμε μόνοι μας!!! 



  








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ να γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες.